خداوند متعال در آیه‏های 26 و 27 سوره اسراء می‏فرماید:

 و َآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ وَالْمِسْکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ

وَلاَ تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا ، إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ کَانُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ

 وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِرَبِّهِ کَفُورًا

وحق خویشاوند را به او بده و مستمند  

و در راه‏مانده را [دستگیرى کن] و ولخرجى و اسراف مکن 

، چرا که اسرافکاران برادران شیطانهایند و 

شیطان همواره نسبت به پروردگارش ناسپاس بوده است. 

باران 

التماس دعا

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ مَنْ یَتَّقِ اللّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ

مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

إِنَّ اللّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْرًا»

(طلاق: 2 و 3)

تنها بازمانده یک کشتی شکسته توسط جریان آب به یک جزیره دور افتاده برده شد. 

او با بی قراری به درگاه خداوند دعا کرد تا او را نجات بخشد،

او ساعت ها به اقیانوس چشم می دوخت،

تا شاید نشانی از کمک بیابد اما هیچ چیز به چشم نمی آمد.

سر آخر تصمیم گرفت کلبه ای کوچک خارج از ساحل بسازد تا از خود و وسایل اندکش

بهتر محافظت نماید .

روزی پس از آنکه ازجست و جوی غذا بازگشت، خانه کوچکش را در آتش یافت.

 دود به آسمان رفته بود؛ بدترین چیز ممکن رخ داده بود.

 او عصبانی و اندوهگین فریاد زد:

خدا چگونه توانستی با من چنین کنی؟؟

صبح روز بعد با صدای یک کشتی که به جزیره نزدیکتر می شد از جا برخاست،

آن می آمد تا او را نجات دهد.

مرد از نجات دهندگانش پرسید:چطور متوجه شدی که من اینجا هستم؟؟

آنها در جواب گفتند:ما علامت دودی را که فرستادی دیدیم

باران

التماس دعا

تنها نشسته ام.... خدای من....آنقدر خسته ام که تنها تو میدانی...می دانی

یقین دارم که از عمق تنهاییم آگاهی....

با دیدگانی تار  می نویسم ... برای تو و برای دل

دل ،....این دل تنگ و تنها امروز تنهاتر از هر زمان دیگری هستم

تو هستی در تار و پود لحظاتم

 چشمانم را از من مگیر...بگذار تا جان دارم برای تو بنویسم

برای تو و از تو....تویی

که مهربانترینی...

خدایا...دریاب حال مرا که از وصف حالم عاجزم و خسته

دریاب مرا

این بنده ی سراسر بغض و حسرت را

صبر....صبر را به من هدیه کن

خدایا...بگذار دست یابم به هر آنچه که دلم با او آرام میگیرد 

خدایا  مواظب این روح بی قرار و تنهایم باش

خدای مهربانم ای بی کران نازنین...عاشقم بر تو و هر آنچه که به من هدیه می کنی

بهترین ها را به قلب بی قرار و تنهایم هدیه کن ...ای قدرتمند بی نهایت کریم.

دوستت دارم ای مهربان ...تو را سپاس برای همه ی رحمت هایت

با من بمان....خدا....با من که تنها تو نگهدار منی ،

 به تو و محبت و مهر و هدایتت نیازی

مبرم و عمیق دارم

باران

ببخشید اگه متن ضعیفی بود بعضی وقتا دوست داریم همین طوری، خودمونی با خدا دردودل کنیم

التماس دعا

عن الإمام الصادق علیه السلام : مَنْ کانَتْ لَهُ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَاجَةٌ فَلْیبْدَأْ

 بِالصَّلاةِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ثُمَّ یسْأَلُ حَاجَتَهُ ثُمَّ یخْتِمُ بِالصَّلَاةِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

 فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَکرَمُ

مِنْ أَنْ یقْبَلَ الطَّرَفَینِ وَ یدَعَ الْوَسَطَ

إِذَا کانَتِ الصَّلاةُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ لا تُحْجَبُ عَنْهُ

امام صادق علیه السلام فرمود: کسی که حاجتی دارد

باید اوّل، صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله بفرستد

 و بعد از آن، حاجت خود را بخواهد و در آخر دعا، دوباره صلوات بفرستد.

 زیرا خدا کریم تر از آن است که دو طرف دعا را قبول کند و وسط دعا را قبول نکند

و صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله

 مانع هایاستجابت دعا را بر طرف می کند.

عبدالله بن یحیی گوید: به محضر حضرت علی علیه السلام مشرف شدم و هنگامی که خواستم بر روی تخت بنشینم، پایه اش شکست و بر زمین افتادم و سرم آسیب دید. حضرت علی علیه السلام فرمود: شکر خداوندی را که کفاره گناهان شیعیان ما را در دنیا قرار داد تا همین جا پاک شوند. عرض کردم: چه گناهی کرده ام که شکستن سرم کفاره آن باشد؟

فرمود: وقتی که نشستی بسم الله نگفتی!

تفسیر البرهان/ج1/ص45

جوانی در زمان رسول خدا صلّی الله علیه و آله حرکات ناپسندی انجام می داد و بر کارهای ناشایست مشغول می شد.

کسی سؤال کرد چگون شد که توبه کردی و پشیمان شدی؟

جوان پاسخ داد تا زمانی که پیامبر صلّی الله علیه و آله در قید حیات بود، به این آیه پشتم گرم بود: وَ مَا کَانَ اللهُ لِیُعَذِّبَهُم وَ اَنتَ فیهِم : تا تو (پیغمبر رحمت) در میان آنها هستی آنان را عذاب نخواهد کرد (انفال/33)

اکنون که آن درب بسته شده (پیامبر رحلت کرده) پناه به این آیه آورده ام : وَ مَا کَانَ اللهُ مُُعَذِّبَهُم وَ هُم یَستَغفِرُونَ : و نیز مادامی که به درگاه خدا توبه و استغفار کنند باز خدا آنها را عذاب نکند (انفال/33)

هزار و یک حکایت قرآنی/ص120

آیت الله حسن زاده آملی می فرماید: حقیقت امر این است که از همان ابتدا، عشق عجیبی به دیوان شعرا و نظم شعر هم داشتم. روی این ذوق همان وقت تمام دو بیتی باباطاهر را حفظ بودم و تمام رباعیات خیام را و اکثر غزلیات حافظ را و همین طور دیگران را، و ای کاش از همان وقت کسی به من می گفت که آقا، به جای اینکه این ها را حفظ کنی، شروع کن به حفظ قرآن!

هزار و یک حکایت قرآنی/ص478  

شخصی گوید: به محضر امام رضا علیه السلام رفتم و درباره شیوه مصرف کردن در خانه نسبت به همسر و فرزندان پرسیدم. فرمود: به گونه ای باشد که بین دو کار ناپسند قرار گیرد!

عرض کردم: منظورتان چیست؟

فرمود: آیا سخن خدا در قرآن (آیه 29 اسراء) را نشنیده ای که اسراف و سخت گیری را ناپسند می شمرد و می فرماید: بندگان خدا کسانی هستند که هرگاه انفاق کنند، نه اسراف کنند و نه سخت گیری بلکه در میان این دو، حدّ اعتدال را می گیرند.

بنابراین در مورد هزینه زندگی خانواده در خرید و مصرف، میانه رو باش.

پندهای جاویدان/ص 301

   نقل است که : یحیی معاذ رازی یکی از عرفا یک روز بدین آیه رسید که (ءَامَنَّا بِرَبِّ العَالَمین). گفت: ایمان یک ساعته از محو کردن کفر دویست ساله عاجز نیامد، ایمان هفتاد ساله از محو کردن گناه هفتاد ساله کِی عاجز آید؟

تذکرة الاولیاء/ص 398

صدقه را خدا دریافت می کند:

اَلَم یَعلَمُوا اَنَّ اللهَ هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبَادِهِ وَ یَأخُذُ الصَّدَقَاتِ:

آیا نمی دانستند که تنها خداوند توبه را از بندگان می پذیرد و صدقات را می گیرد.

توبه/104

حضرت علی ابن الحسین علیه السلام هنگامی که صدقه به مستمند می داد دست خود را می بوسید! شخصی از آن حضرت، راز این بوسیدن را پرسید. امام در پاسخ گفت: صدقه مؤمن قبل از آن که به دست فقیر برسد به دست خداوند می رسد (از این رو من دستم را می بوسم) آنگاه برای تعلیل گفته اش آیه 104 سوره توبه را خواند.

موفّق، وزیری از وزرای عراق بود. روزی در نماز جماعت به عالمی اقتدا کرد. امام جماعت در حین قرائت به این آیه رسید: و به ظالمان تمایل نشان ندهید که آتش (دوزخ) شما را فرا می گیرد، و در آن حال هیچ ولی و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت و یاری نمی شوید. (هود/113)

موفق از شنیدن این آیه تحت تأثیر قرار گرفت و نعره کشید و بی هوش شد. وقتی به هوش آمد علّت را پرسیدند. در پاسخ گفت: کسی که رغبت به ستمگران پیدا کند کیفرش چنین است، پس کیفر خود ظالم چگونه خواهد بود؟!

لطیفه های قرآنی/ص 63

آورده اند هنگامی که تیمور به شیراز لشگر کشید به خدمت خواجه حافظ رسید، سخنانی بین آنها ردّ و بدل شد، سپس تیمور به خواجه گفت: می گویند شما حافظ قرآن هستید. خواجه گفت: بله. تیمور خواجه را امتحان کرد دید درست است. سپس تیمور از آخر قرآن به طرف ابتدای قرآن شروع به تلاوت کرد. حافظ گفت: ای امیر! تو همه چیز را وارونه می بینی حتی کلام خدا را. تیمور خندید و گفت: اگر بدنامی در تاریخ نمی ماند تو را می کشتم.

کلید گنج سعادت/ص 217

علامه حسن زاده آملی می فرماید: یکی از مشایخ روایت می کرد که در سوره ی مبارکه یس اسمی هست که برطرف می شود به برکت آن کوری مادر زادی. او را گفتند: آیا اگر کسی تمام سوره را بخواند نفعی از این مقوله که می گویی به او خواهد رسید؟ جواب داد: هرگاه حکیم یک دوایی را برای مریضی مقرّر کرده باشد و آن دوا در دکّان عطاری باشد و مریض برود تمام ادویه دکّان او را بخورد آیا نفعی به او خواهد رسید؟

هزارو یک نکته/ص121و122

روزی یکی از کنیزان امام حسین علیه السلام یک دسته گل به امام هدیه کرد. امام او را آزاد کرد. فردی که در آنجا حضور داشت به امام علیه السلام عرض کرد: آزادی در برابر چند شاخه گل؟ امام علیه السلام فرمود: خدا این گونه به ما آموخته است: وَ اِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةٍ فَحَیُّوا بِاَحسَنَ مِنهَا اَو رُدُّوهَا (هرگاه به شما تحیّت گویند پاسخ آن را بهتر از آن بدهید. یا لااقل به همان گونه پاسخ گویید.) (نساء/86)

لطیفه های قرآنی/ص117 و 118

روایت نموده اند که شخصی می خواست بداند که چه صوتی بهترین صوت قرآنی است. با این هدف، به محضر مبارک پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله شرفیاب شده و پرسید: یا رسول الله! چه کسی از بهترین صوت قرآنی برخوردار است؟

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله در پاسخ فرمود: کسی که چون به قرائتش گوش فرا دهی، بنگری که از خدا می ترسد.

قصه های قرآن/ص 51 و 52

امام صادق علیه السلام فرمود: پیامبر صلی الله علیه و آله بر جنازه سعد بن معاذ نماز خواندند و نود هزار فرشته که در میان آنها جبرئیل هم بود اقتدا کردند.

رسول خدا  صلی الله علیه و آله به جبرئیل فرمود: برای چه سعد بن معاذ استحقاق پیدا کرد که تو با آن همه فرشتگان بر جنازه اش نماز بخوانید؟

عرض کرد: سعد، سوره توحید (قُل هُوَ اللهُ اَحَد) را همواره ایستاده و نشسته، سواره و پیاده، هنگام رفتن و برگشتن می خواند.

پندهای جاویدان/ص430